Tasarım eğitiminde dijital ortam ve etkileşim

Yazarlar

Anahtar Kelimeler:

Tasarım eğitimi- Çevrimiçi eğitim- Etkileşim- Dijital platform- Öğrenme Yönetim Sistemi (ÖYS)

Özet

Günümüzde ulusal ve uluslararası konjonktürdeki gelişmelerin ışığında dijitalleşme ile geleneksel eğitim yöntemleri dönüşmekte ve değişmektedir. Covid-19 süreci ile üniversitelerde eğitim çevrimiçi ortama geçmiştir. Bu çalışmada tasarım eğitiminde çevrimiçi ortamın etki ve sonuçları araştırılırken, dijital platform olarak adlandırılan öğrenme yönetim sistemlerinin (ÖYS) arayüzleri ile öğrenci arasındaki etkileşime odaklanılmaktadır. Bu doğrultuda, öğrenci-eğitmen, öğrenci-öğrenci ve öğrenci-içerik etkileşim türlerini içine alan öğrenci-arayüz etkileşimi değerlendirilmekte ve İzmir’de tasarım eğitimi veren iki üniversitede çevrimiçi eğitimde kullanılan “Sakai” ve “Blackboard” arayüzleri üzerinden öğrenci etkileşimi incelenmektedir. Kullanıcı araştırma yöntemlerinden, davranışsal, tutumsal ve niteliksel eksende yer alan odak grup görüşmeleri ve çevrimiçi anket çalışmaları tamamlanmış, elde edilen verilerin niteliksel içerik analizi yapılmıştır. Araştırmada ayrıca kullanılan platformların ve arayüzlerinin tercih edilmemesinin nedenleri, öğrencilerin kullandıkları diğer iletişim araçların rolü ve önemi araştırılmıştır. Öğrenciler ÖYS üzerinden etkileşimlerinin düşük olduğunu belirtmiş, etkileşim düzeyinin fiziksel ortama göre daha az olduğu görülmüştür. Fakat çevrimiçi eğitimde kullanılan diğer araçlar ve platformlar göz önüne alındığında etkileşim düzeyi bir üst seviyeye çıkmıştır. Öğrencilerin güncel düşünce ve yorumları alınarak yapılan bu çalışmanın gelecekteki kullanıcı odaklı dijital tasarımların ve tasarım eğitiminde var olan çevrimiçi koşulların geliştirilmesine katkıda bulunması hedeflenmiştir.

Referanslar

Alawamleh, M., Al-Twait, L. M., & Al-Saht, G. R. (2020). The effect of online learning on communication between instructors and students during Covid-19 pandemic. Asian Education and Development Studies, 11(2), 380-400. https://doi.org/10.1108/AEDS-06-2020-0131

Ally, M. (2004). Foundations of educational theory for online learning. In Anderson, T. (Ed.), Theory and practice of online learning. (s.15-43). Saint&Paul&University. Athabasca University.

Bernardo, N., & Duarte, E. (2020). Design, education, and the online tech-pandemic. Strategic Design Research Journal, 13(3), 577-585.

Blevis, E., Lim, Y. K., Stolterman, E., Wolf, T. V., & Sato, K. (2007, April). Supporting design studio culture in HCI. In CHI'07 Extended Abstracts on Human Factors in Computing Systems (pp. 2821-2824). https://doi.org/10.1145/1240866.1241086

Bouhnik, D., & Marcus, T. (2006). Interaction in distance-learning courses. Journal of The American Society For Information Science and Technology, 57(3), 299-305. https://doi.org/10.1002/asi.20277

Brown, H. D., & Lee, H. (2001). Principles of language learning and teaching: An interactive approach. Longman.

Buchanan, R. (1998). Education and professional practice in design. Design Issues, 14(2), 63-66.

Chakraborty, P., Mittal, P., Gupta, M. S., Yadav, S., & Arora, A. (2021). Opinion of students on online education during the COVID‐19 pandemic. Human Behavior and Emerging Technologies, 3(3), 357-365.

Cross, N. (2011). Design thinking: Understanding how designers think and work. Berg Publishers.

Dewey, J. (1916). Democracy and education. Macmillan.

Dilnot, C. (2013). The question of agency in the understanding of design: Journal of Design History 26(3), 331-337. https://doi.org/10.1093/jdh/ept015

Duru, S. (2006). Sanal mimari tasarım stüdyosunda pedagojik yaklaşımlar (Doktora tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü).

Garrison, D. R., and Shale, D. (1990). A new framework and perspective. In D. R. Garrison and D. Shale (Eds.), Education at a Distance: From Issues to Practice (s. 1-10). Robert E. Krieger Publishing Company.

Gogu, C. V., & Kumar, J. (2021). Student experience of perceived connectedness in online design education. In DS 110: Proceedings of the 23rd International Conference on Engineering and Product Design Education (E&PDE 2021) (s. 475-480). http://doi.org/10.35199/EPDE.2021.26

Gray, C. M. (2013). Factors that shape design thinking. Design and Technology Education: An International Journal, 18(3), 8-20.

Güvenir, C., Bağlı, H. H., & Demirbaş, Ö. (2022). Kitlesel çevrimiçi açık derslerin öğrenci etkileşiminde tasarım odaklı düşünme dersi örneği. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 12(3), 606-624. https://doi.org/10.7456/11203100/004

Hillman, D. C., Willis, D. J., & Gunawardena, C. N. (1994). Learner‐interface interaction in distance education: An extension of contemporary models and strategies for practitioners. American Journal of Distance Education, 8(2), 30-42. https://doi.org/10.1080/08923649409526853

Kang, D., & Park, M. J. (2022). Interaction and online courses for satisfactory university learning during the COVID-19 pandemic. The International Journal of Management Education, 20(3), 100678.

Khan, B. (1997). Web-based instruction: What is it and why is it? In B. H. Khan (Ed.), Web-based instruction (pp. 5–18). Educational Technology Publications.

Kedar, T., Baruch, R., & Gruvgald, E. (2003). Satisfaction from the e-learning system. Unpublished manuscript, Bar-Ilan University.

Kumtepe, A. T., Atasoy, E., Özlem, K. A. Y. A., Serap, U. Ğ. U. R., Dinçer, G. D., Erdoğdu, E., & Aydın, C. H. (2019). An interaction framework for open and distance learning: Learning outcomes, motivation, satisfaction, perception. AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 10(36), 7-26. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2019.1.001.x

Meyer, M. W., & Norman, D. (2020). Changing design education for the 21st century. She Ji: The Journal of Design, Economics, and Innovation, 6(1), 13-49.https://doi.org/10.1016/j.sheji.2019.12.002

Moore, M. G. (1989). Editorial: Three types of interaction. American Journal of Distance Education, 3(2), 1-7. http://dx.doi.org/10.1080/08923648909526659

Picciano, A. G. (2021). Theories and frameworks for online education: Seeking an integrated model. In A Guide to Administering Distance Learning (pp. 79-103). Brill.

Reimer, Y. J., & Douglas, S. A. (2003). Teaching HCI design with the studio approach. Computer science education, 13(3), 191-205. https://doi.org/10.24059/olj.v21i3.1225

Schadewitz, N., & Zamenopoulos, T. (2009). Towards an online design studio: A study of social networking in design distance learning. IASDR International Association of Societies of Design Research. Seoul, KR.

Schön, D. A. (1984). The reflective practitioner: How professionals think in action (Vol. 5126). Basic Books.

Schön, D. A. (1987). Educating the reflective practitioner: Toward a new design for teaching and learning in the professions. Jossey-Bass.

Siebenbrodt, M., & Schöbe, L. (2012). Bauhaus. Parkstone International.

Swan, K. (2001). Virtual interaction: Design factors affecting student satisfaction and perceived learning in asynchronous online courses. Distance Education, 22(2), 306–331. https://doi.org/10.1080/0158791010220208

Tailor, A., Khanna A., Baheti N., Maloo K., Gavane L., Shah S., Shrivastava S. & Samriddhi Shrivastava S. (2020, August 27-29). The Intimate Revelations of Online Learners.

Uçar, O., & Kandemir, O. (2011). A constructivist studio enviroment for interior design education. Design Principles & Practice: An International Journal, 5(6). 65-80. https://doi.org/10.18848/1833-1874/CGP/v05i06/38225

Valkenburg, A. C. (2001). Schön revised: Describing team designing with reflection-in-action. In Designing in context, Delft (pp. 315-329). DUP Science.

Wang, T. (2010). A new paradigm for design studio education. International Journal of Art & Design Education, 29(2), 173-183. https://doi.org/10.1111/j.1476-8070.2010.01647.x

Yayınlanmış

2023-11-30